مصرف نوشابه‌های رژیمی دردوران بارداری با چاقی کودکان مرتبط است

6 ژوئن 2017- به گفته‌ی محققان موسسه‌ی ملی بهداشت (NIH) احتمال اضافه وزن یا چاقی تا سن 7 سالگی، برای کودکان متولد شده از زنانی که به دیابت حاملگی متولد بوده و حداقل یک نوشابه‌ی رژیمی در روز در طول بارداری مصرف می‌کردند در مقایسه با کودکان زنان مبتلا به دیابت حاملگی که به جای مصرف نوشابه‌های رژیمی آب می‌نوشیدند، بیشتر است. ارتباط چاقی دوران کودکی با افزایش خطر ابتلا به مشکلات بهداشتی خاص در مراحل بعدی زندگی نظیر دیابت، بیماریهای  قلبی، سکته‌ی مغزی و برخی انواع سرطان، درمطالعات پیشین مشخص شده است.

 نتایج مطالعه‌ی اخیر بصورت آنلاین در مجله‌ی بین المللی Epidemiology منتشر شده است.

 به گفته‌ی نویسندگان این مقاله با افزایش حجم مایع آمنیوتیک، زنان باردار تمایل به مصرف مایعات بیشتری دارند، برای جلوگیری از مصرف کالری اضافه ، بسیاری از زنان باردار به جای نوشابه‌ی شیرین قندی و آبمیوه‌ها از نوشیدنی‌های رژیمی که با شیرین کننده‌های مصنوعی شیرین شده‌اند، استفاده می‌کنند. با استناد به تحقیقات قبلی که بر دخالتنوشیدنی‌های رژیمی (شیرین کننده‌های مصنوعی) در افزایش وزن دلالت دارند، نویسندگان این مطالعه به بررسی تأثیرات مصرف نوشیدنیهای رژیمی در دوران بارداری بر وزن کودکان پرداختند.

 نویسنده‌ی ارشد این مقاله پرفسور Zhang می‌گوید: یافته‌ها نشان می دهد مصرف نوشابه‌های رژیمی در دوران بارداری به احتمال زیاد بهتر از نوشابه‌های قندی برای کاهش خطر چاقی در دوران کودکی نیست، جای تعجب نیست که نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که احتمال چاقی یا اضافه وزن تا سن 7 سالگی، برای کودکان متولد شده از مادرانی که به جای این نوشیدنیها، از آب استفاده می‌کردند، کمتر است.

محققان داده‌های گردآوری شده از مطالعه‌ی کوهورت ملی تولد در دانمارکاز سال 1996 تا 2002 را که در آن بیش از 91 هزار زن باردار شرکت داشتند، آنالیز نمودند. در این تحقیق در هفته ی بیست و پنجم بارداری از زنان خواسته شده بود که به پرسشنامه‌ای در مورد جزئیات غذاهایی که می‌خورند، پاسخ دهند. محققان همچنین  وزن نوزادان را در هنگام تولد و سپس در سن 7 سالگی اندازه‌گیری نمودند.

 در مطالعه‌ی اخیر محققان تنها اطلاعات مربوط به 900 مورد حاملگی که با دیابت بارداری همراه بود را آنالیز کردند. 9 درصد این افراد، در گزارش تغذیه ای خود به مصرف حداقل یک نوشابه‌ی رژیمی در روز اشاره کرده بودند.

 بررسی وزن کودکان این افراد نشان داد وزن زمان تولد 60 درصد از نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به دیابت بارداری که حداقل یک نوشابه‌ی رژیمی در طول روز مصرف می‌کردند در مقایسه با نوزادان مادرانی  که هرگز از نوشابه‌های رژیمی استفاده  نمی‌کردند، بالاتر بود.

در سن 7 سالگی نیز احتمال اضافه وزن یا چاقی در کودکان متولد شده از مادران مبتلا به دیابت بارداری که روزانه از نوشابه‌های رژیمی استفاده می‌کردند، بیشتر بود. بر این اساس، مصرف نوشابه‌های رژیمی نسبت به نوشابه‌های قندی هیچ مزیتی ندارد، زیرا در سن 7 سالگی اضافه وزن یا چاقی کودکان مادرانی که از نوشابه‌های رژیمی استفاده می‌کردند مشابه با کودکان مادرانی بود که از نوشابه‌های قندی استفاده می‌کردند. در حالیکه خطر چاقی کودکان مادرانی که آب می‌نوشیدند تا سن 7 سالگی، 17 درصد کمتر بود.

 هنوز بخوبی مشخص نیست که چرا خطر ابتلا به چاقی با نوشیدن نوشابه‌های رژیمی که با قندهای مصنوعی شیرین شده اند، درمقایسه با آب آشامیدنی بالاتر است. نویسندگان این تحقیق به یک مطالعه‌ی حیوانی استناد کردند که در آن به ارتباط اضافه وزن با تغییرات نوع باکتریها و سایر میکروب‌های دستگاه گوارش اشاره شده بود. یک مطالعه‌ی دیگر حیوانی نشان داد که شیرین کننده‌های مصنوعی ممکن است توانایی روده را برای جذب گلوکز افزایش دهند.

 سایر محققان شواهدی را در تحقیق بر روی جوندگان یافتند که نشان می‌دهد شیرین کننده‌های مصنوعی با تحریک گیرنده‌های چشایی، دستگاه گوارش حیوانات را غیر حساس کرده و به همین دلیل حیوانات پس از خوردن آنها کمتر احساس سیری می‌کنند و بیشتر احتمال دارد که به خوردن ادامه دهند.

 نویسندگان گفتند که به تحقیقات بیشتری برای تایید و گسترش یافته‌های فعلی خود نیاز دارند. اگر چه فاکتورهای زیادی مانند تغذیه با شیر مادر، میزان فعالیت فیزیکی و نوع رژیم غذایی ممکن است در افزایش وزن کودکان نقش داشته باشند، اما مطالعه‌ی آنها نمی‌تواند به طور قطعی مصرف نوشابه‌های رژیمی  توسط مادر را علت اضافه کودکان معرفی کند.

 نویسندگان خاطر نشان کردند با توجه به روند رو به افزایش مصرف نوشابه‌های رژیمی، آنها بویژه به داده‌های جدیدتری احتیاج دارند، آنها همچنین خواستار تحقیقات بیشتر در مورد اثرات مصرف نوشابه‌های رژیمی در میان گروه‌هایی که در معرض خطر بیشتری از نظر نژادی و قومی هستند، شدند.

 منبع و سایت خبر:

International Journal of Epidemiology, 2017; DOI: 10.1093/ije/dyx095

www.sciencedaily.com/releases/2017/06/170606135741.htm